به گزارش اقتصادنیوز ؛ در اواخر سال ۲۰۲۰ توماس فریدمن، ستون‌نویس برجسته نیویورک‌تایمز در یادداشتی با عنوان «آیا ترامپ محافظه‌کاران اصولگرا را به تأسیس حزب وامی‌دارد؟» پیش‌بینی کرد در صورت ادامه روند کنونی در اردوگاه فیل‌ها، حزب جمهوریخواه دچار انشقاق و یا انشعاب خواهد شد.
فریدمن با طرح این پرسش که «آیا دونالد ترامپ می‌تواند پس از ریاست جمهوری همچنان سلطه آهنین خود بر حزب جمهوریخواه را حفظ کند؟» نوشت: چیزی که با قاطعیت می توان گفت این است که او به وضوح چنین قصدی دارد و در این راستا تلاش می‌کند و برای انجام آن سرمایه کلانی از کمک‌های مردمی را جمع می‌کند.
وی افزود: چیزی که من پیش‌بینی می‌کنم این است که «اگر تلاش ترامپ برای مشروعیت زدایی از ریاست جمهوری جو بایدن تداوم یابد و برای رفتار افراطی خود طلب وفاداری از یاران کند، حزب جمهوریخواه ممکن است به طور کامل دو شقه شود. یعنی یک شکاف عمیق بین «جمهوریخواهان اصولگرا» و ««جمهوریخواهان بی‌پرنسیپ و پیرو ترامپ» ایجاد می‌شود.
فریدمن در ادامه می‌نویسد: در اینصورت شاید بتوان گفت که دونالد ترامپ بیشترین لطف ممکن را به آمریکا کرده است؛ «نطفه تولد یک حزب محافظه‌کار اصولگرای جدید. بابانوئل، اگر می‌شنوی، این هدیه‌ای است که برای کریسمس آرزو دارم!».
به نظر می‌رسد آرزوی کریسمس این ستون‌نویس دموکرات با کمی تأخیر و به تدریج در حال تحقق یافتن است. بر اساس این تقسیم‌بندی می‌توان گفت که لیز چنی (و چهره‌هایی مثل سناتور میت رامنی) در جبهه جمهوریخواهان اصولگرا، و افرادی چون جاش هاولی و مت گائتز در سنا و البته «الیز استفانیک» که به عنوان جانشین احتمالی لیز چنی، قصد تصاحب کرسی سومین مقام بلندپایه جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان را دارد، از جمله جمهوریخواهان بی‌پرنسیپ پیرو ترامپ هستند.
نیکلاس فاندوس و کیتی ادموندسون، خبرنگاران نیویورک‌تایمز در کنگره در گزارشی در اینباره نوشته اند: جمهوریخواهان مجلس نمایندگان پس از پاکسازی لیز چنی بخاطر رد صریح دروغ‌های انتخاباتی دونالد ترامپ، در حال لابی کردن برای جایگزینی الیز استفانیک هستند که دروغ‌های ترامپ را در آغوش می گیرد.
اقدام برای بیرون راندن خانم چنی به عنوان جمهوریخواه شماره 3 مجلس نمایندگان به نفع نماینده نیویورک الیز استفانیک، یک وفادار به ترامپ که برای لغو پیروزی رئیس جمهور بایدن در ایالت‌های کلیدی رأی داد، بیانگر این است که تا چه اندازه حزب سابقاً اتدوکسی به طور کامل بر اساس وفاداری به رئیس جمهور سابق و تحمل اطلاعات غلط به جای اصول سیاسی، تعریف می‌شود.
خانم چنی شامگاه چهارشنبه در بخش نظرات واشنگتن پست مقاله‌ای قاطعانه منتشر کرد و نوشت: «حزب جمهوری خواه در یک نقطه عطفی قرار گرفته و جمهوری خواهان باید تصمیم بگیرند که آیا ما حقیقت و وفاداری به قانون اساسی را انتخاب خواهیم کرد». او سپس سرنوشت خود را به مثابه یک همه‌پرسی درباره آینده حزب دانست و هشدار داد که جمهوری خواهان باید «از فرقه شخصیتی خطرناک و ضد دموکراتیک ترامپ دور شوند».
خانم چنی 54 ساله، محافظه کاری است که به ندرت از مواضع سیاسی آقای ترامپ در کنگره جدا می‌شد، اما وی با ادعای تقلب در انتخابات مخالف بود و نقش ترامپ در تحریک و دامن زدن به حمله ۶ ژانویه به ساختمان کنگره را تأیید کرد. خانم استفانیک 36 ساله، معتدل تر است و در طی سالهای حضور در کنگره اغلب از جمهوری خواهان جدا شده است، اما اخیراً به عنوان یکی از سرسخت‌ترین مدافعان آقای ترامپ ظاهر شده که نه تنها مایل است این ادعاها را بپذیرد و بلکه حتی آنها را تقویت می‌کند.
پس از روزها بحث و گفتگوهای آرام و تلاش برای برکناری خانم چنی، از صبح ۵ آوریل جنگ علنی جمهوری خواهان آغاز شد. رهبران حزب و شخص آقای ترامپ علناً خانم استفانیک را حمایت کردند، هر دو نماینده بیانیه‌های سرسختانه‌ای در مورد اهداف خود صادر کردند و دوطیف حزب برای چارچوب‌بندی یک اپیزود از دوئل درون‌حزبی با پیامدهای گسترده برای انتخابات میان‌دوره‌ای 2022 و فراتر از آن را به نمایش گذاشتندد.
در پایان روز، حتی رئیس جمهور بایدن آن را “شورش کوچک” در رده‌های جمهوریخواهان ارزیابی، و استدلال کرد که این حزب به دلیل ناتوانی در تعریف خود دچار انسداد شده است.
این آشفتگی نشان می دهد که آقای ترامپ چقدر همچنان بر حزب جمهوری خواه سایه افکنده است ، جایی که توقف اضطراری در پالم‌بیچ ایالت فلوریدا جهت زیارت از رئیس جمهور سابق و ادای احترام و ابراز وفاداری به آقای ترامپ در باشگاه شخصی وی Mar-a-Lago به یک وظیفه ضروری برای رهبران حزب و تلاشی برای منتخبان جهت باقی‌ماندن در قدرت تبدیل شده است.
آنچه در روز چهارشنبه مشخص بود این بود که جمهوری خواهان مجلس نمایندگان، به محض تشکیل جلسه در هفته آینده به مقابله با چنی می روند و به نظر می رسد جلسه منتهی به اخراج خانم چنی از سمت رهبری حزبی در مجلس نمایندگان شود.
استیو اسکالیز نماینده لوئیزیانا، نفر شماره 2 جمهوریخواهان در مجلس، ضمن حمایت از خانم استفانیک به بلندپایه ترین جمهوری‌خواهی تبدیل شد که خواستار برکناری چنی شده است. و همزمان کوین مک کارتی نماینده کالیفرنیا و رهبر اقلیت جمهوری خواه در حمایت از نماینده نیویورک (استفانیک) در پشت صحنه لابی کرد.
«لیز چنی» ما حافظه داریم؛ تو قهرمان نیستی
چارلز ام. بلو، ستون نویس برجسته نیویورک‌تایمز در یادداشتی با عنوان «لیز چنی تو قهرمان نیستی» نوشت: لیز چنی ممکن است نقش رهبری خود را در میان جمهوری خواهان مجلس از دست بدهد زیرا او به دونالد ترامپ و دروغ‌هایی که به حزب جمهوریخواه خورانده برده‌وار وفادار نبوده است.
چنی در ماه ژانویه نه تنها به استیضاح ترامپ رأی داد، بلکه اصرار دارد که جمهوریخواهان باید حقیقت را بگویند، درحالی‌که آنها همچنان با خرسندی دروغ های ترامپ را می‌خورند و بالا می‌آورند.
همانطور که نیویورک تایمز گفته است، همکارانش می‌گویند: تخلف وی، ادامه انتقادات عمومی خانم چنی از آقای ترامپ، تقبیح دروغ‌هایش در مورد انتخابات به سرقت رفته و خواسته‌های وی از جمهوریخواهان در مورد اینکه «باید درباره حمله طرفداران ترامپ به دموکراسی در شورش ۶ ژانویه در کپیتال هیل، حقیقت را بگویید».
این باعث شده چنی به نوعی جایگاه قهرمان در رسانه‌ها و محافل سیاسی را کسب کند. یک ژان‌دارک (ژان‌دارک یا دوشیزهٔ اورلئان، قهرمان ملی فرانسه که با خیانت فرانسوی‌ها به انگلیسی ها فروخته و در دادگاهی محکوم و سوازانده شد) در نبرد جمعی ما علیه دروغ بزرگ که حاضر است خودش را در معرض خطر سیاسی بسوزاند و به شهید راه عقیده و خلوص اخلاقی تبدیل شود.
این چیز خوبی است که چنی روی اصولی ایستاده و اصرار دارد که حقیقت را بگوید. اما این برای تعیین قهرمان، تاریخچه اندکی است.
علاوه بر این ، من همچنین درمی‌یابم که یک مشکل خونی بین ترامپ‌ها و چنی‌ها وجود دارد (پدر او دیک چنی معاون رئیس جمهور سابق است). مشکلی که از زمان کاندیداتوری ترامپ در ۲۰۱۶ وجود داشته است.
دیک چنی در سال ۲۰۱۵ گفت که طرح ترامپ برای ممنوعیت مسلمانان «مغایر هر چیزی است که ما تا کنون برای آن ایستاده‌ایم و به آن اعتقاد داریم». چنی در نامه ای که چهار ماه پیش توسط دیگر وزرای دفاع سابق ایالات متحده امضا شد، اصرار داشت که ترامپ باید بپذیرد که وی در انتخابات سال ۲۰۲۰ شکست خورده است.
همانطور که در نامه آمده است: «زمان سوال پرسیدن درباره نتایج انتخابات ،گذشته است. همانطور که در قانون اساسی مندرج و در اساسنامه تجویز شده است، زمان شمارش رسمی آرای الکترال کالج، فرا رسیده است».
به نوعی، ما شاهد یک نزاع دودمانی هستیم که تایتان‌های دوگانه متضاد تا پای مرگ می جنگند.
لیز چنی و پدرش خود را به عنوان محافظ نظم قدیمی، به عنوان نمونه‌هایی از حقیقت و به عنوان مدافع هنجارهای آمریکایی خاص خودشان معرفی می‌کنند. آنها می خواهند ما – و تاریخ ما- به آنها به عنوان جمهوری‌خواهانی نگاه کنیم که درست عمل کردند و کار نیک را انجام دادند.
گویی که ما نمی‌دانیم که آنها کیستند و چیستند، گویی که هولناکی پدیده ترامپ، آن‌ٰها را در مقیاس نسبی رستگار می‌کند.
نه! برای من هیچ جایی برای فراموشی وجود ندارد.
با احترام به دیک چنی، من از شما می‌خواهم فقط یک چیز را به یاد بیاورید: برنامه شکنجه در دولت بوش. او گفته است که اگر مجبور باشد این کار را انجام دهد، دوباره شکنجه خواهد کرد.
احتمالاً ژن شکنجه‌گری باید بصورت خانوادگی بوده باشد ، زیرا لیز چنی بازنگری دولت ترامپ در مورد رفتار با مظنونان تروریسم را ستود. همانطور که هافینگتون پست گزارش داد: «چنی همچنین ادعا کرد که واتربُرد (یک ابزار شکنجه که اسیر به سرعت احساس غرق شدن می‌کند) کارساز است، و این ابزار به اطمینان از اطلاعات مهم منجر به دستگیری اسامه بن لادن رهبر القاعده (یک نظریه به کلی رد شده) کمک کرد. این کاملاً واضح بوده است، مطمئناً از زمانی که ما برنامه بازجویی پیشرفته را متوقف کردیم، رک و پوست‌کنده بگویم که دیگر حتی در موقعیتی نیستیم که “وقتی افراد را اسیر می کنیم، بتوانیم هیچ کاری با آنها انجام دهیم».
علاوه بر این، در سال ۲۰۰۹، وی از تقبیح کسانی‌که می‌گفتند اوباما خارج از آمریکا متولد ده و فاقد صلاحیت است، خودداری کرد و در عوض درباره باراک اوباما گفت: «مردم اساساً ناراحت هستند، و آنها به طور فزاینده‌ای از رئیس جمهور آمریکا که به نظر می‌رسد از دفاع از آمریکا می‌ترسد دلخور هستند». وی بعداً مجبور شد توضیح دهد که او شخصاً حق رئیس جمهور بودن اوباما را زیر سوال نبرده است.
در سال ۲۰۱۰ یک تبلیغ توسط گروه “Keep America Safe” متعلق به لیز چنی ساخته شد و در آن به وزیر دادگستری اریک هولدر حمله شد. این عنوان با تیتر روزنامه Investor’s Business همراه بود که شامل عبارت “DOJ: Department of Jihad?” به جای Department of Justice بود (سازمان جهادگستری به جای سازمان دادگستری) و این به برخی از وکلائی که این اداره به عنوان “القاعده 7” استخدام کرده بود، ارجاع داشت.
حتی وکلای جمهوری خواه ، از جمله کن استار ، این تبلیغ را محکوم کردند و در نامه‌‌ای نوشتند: «برای پیشنهاد اینکه وزارت دادگستری از وکلای با استعدادی که از طرف بازداشت شدگان دفاع کرده‌اند استفاده نکند، نباید وطن دوستی افرادی را که موضع شرافتمندانه‌ای را در مورد تحقیقات مورد بحث گرفته اند، زیر سوال برد می کند و نباید خواستار یکنواختی سوابق و دیدگاه‌ها در خدمات دولتی شد، چراکه هیچ کشوری از آن بهره ای نخواهد برد».
چند هفته قبل از انتخابات ۲۰۱۶ وقتی نوار قدیمی ترامپ مبنی بر مباهات جنسی علیه زنان علنی شد، چنی به آسوشیتدپرس گفته بود که اگرچه اظهارات ترامپ وحشتناک بود، اما وی به نوعی همچنان از ترامپ حمایت کرد و پذیرش عذر هیلاری کلینتون در عدم مدیریت صحیح ایمیل های، از پذیرش ترامپ برای چنی سخت‌تر بود.
بله، بهتر است که لیز چنی در مورد ترامپ برای حقیقت و صحت انتخابات ایستادگی کند و به تبع آن خود را در تضاد با حزبی که با حقیقت دشمن است قرار می دهد. اما موضع فعلی او مواضع گذشته وی را پاک نمی کند. شمشیری که او بر روی آن می افتد ، شمشیری است که خود وی در فعالیت‌های سیاسی خود صیقل داده است.
اگر چنی توسط حزب خود مجازات شود، من دست نمی زنم، اما هق‌هق هم نمی‌کنم. وقتی کارما عملکرد خود را درست انجام می‌دهد، من به نشانه تصدیق ساکت می‌نشینم.